Samen onderweg
In Grootegast gaan de bewoners van Parklaan enthousiast van start. Stefan moet nog even zijn veters strikken en dan vertrekken ze. Renske loopt voorop en bedenkt de route. Alex vertelt dat hij er altijd wel wat te beleven valt in Grootegast. Heleen zegt er weinig zin in te hebben, maar loopt toch stug door. Eslin heeft voor de gelegenheid speciaal haar mooiste kleding aangetrokken.
Onderweg klinkt er gelach en geroep: “Ik heb zin in een loempia!” wanneer de groep langs de Chinees loopt. Er wordt gezongen voor de jarige Heleen, Eslin showt haar mooiste kleren en Stefan laat trots zijn nieuwe geurtje ruiken. Lissette grapt met haar stralende lach: “Ik ben benieuwd of Bas het volhoudt.”
Het plezier spat eraf. Organisator Bas Scholte-Aalbes ziet hoe waardevol het is. “Juist in de zomer is er vaak weinig tijd voor beweging en ontspanning. Dan is het fijn als iemand zegt: kom, we gaan lekker naar buiten.
Meer dan bewegen
De wandelingen brengen meer dan alleen beweging. Het gaat om contact maken en samen iets beleven. Er klinkt: Power! Gas erop! Nog een extra rondje!
Iemand wijst ineens: “Hier heb ik gewoond!” Dat maakt de wandeling bijzonder. Voor wie vaak thuis zit, is dit een heerlijke onderbreking. Een voorbijganger wordt spontaan uitgenodigd om mee te lopen.
Er is veel ruimte voor humor. “Iedereen weet inmiddels dat ik doodsbang ben voor vogels, en dat levert tijdens het wandelen hilarische momenten op. En Stefan is voor Feyenoord, ik voor Ajax. Dat geeft ook de nodige reuring. Ik word er zelf ook blij van,” zegt Bas. Technologie neemt langzaam een plek in binnen de zorg, maar wandelen samen, grapjes maken en elkaar écht zien, dat blijft mensenwerk.