Aikina Wolfs-Maarsingh heeft jarenlang bij De Zijlen gewerkt als invaller. Daarna is ze zich als vrijwilliger blijven inzetten voor de bewoners van Het Landhuis in Onstwedde. Ook nu ze 75 jaar is, staat ze nog klaar. ‘Ik denk dat ik passie heb voor de medemens’, zegt ze.
‘Vroeger woonde er een meisje met het syndroom van Down bij ons in de straat’, vertelt Aikina. ‘Als zij werd gepest, begreep ik dat niet. Ik had met haar te doen. Op mijn 17e ben ik mijn opleiding gaan doen bij Vanboeijenoord. Ik werkte met mensen met de zwaarste beperking. Dat werk past gewoon bij mij.’ Toen ze een jaar of 40 was, werd Aikina gevraagd voor invalwerk door het toenmalige locatiehoofd van De Woldstee. ‘Ik werkte bij de dagbesteding en de zorgboerderij. Meestal deed ik de nachtdiensten. Toen ik ruim 50 jaar was, ben ik ermee gestopt. In combinatie met onze vier kinderen en ons akkerbouwbedrijf werd het me te zwaar. Ik ben wel blijven helpen als vrijwilliger.’
Ziekenhuis
Dat vrijwilligerswerk doet Aikina nu zo’n 25 jaar. Ze wordt vooral gebeld om mee te gaan naar het ziekenhuis of andere zorgverleners met bewoners die geen verwanten hebben om te helpen. Op maandagavond heeft Aikina een handwerkgroep, ze zit in de LMR en is maatje van een bewoner. ‘Ook zijn er wel eens bewoners die met me willen winkelen’, vertelt ze. ‘Dan gaan we naar de Action en drinken we een kopje koffie. Of we gaan kleding kopen. Als dit nog vermaakt moet worden, neem ik het mee naar huis en breng ik het later langs.’
Aikina Wolfs-Maarsingh:
'Er wordt veel van medewerkers gevraagd'
Helpen
Wat motiveert Aikina? ‘Ik ben al jaren alleen en heb graag veel om handen. Dan is het fijn als er iemand belt en vraagt of ik kom. Het geeft mij voldoening en energie om andere mensen te helpen. Daarmee bedoel ik niet alleen de bewoners, maar ook de medewerkers. Er wordt veel van hen gevraagd.’
Vertrouwen
Medewerkers van het Landhuis zien Aikina als halve collega, maar zo stelt ze zich bewust niet op. ‘Ik vraag wat de bedoeling is en doe wat van me gevraagd wordt. Dat werkt het beste. Als ik me opstel als medewerker ga ik me bemoeien met zaken waar ik niks mee van doen heb. Ik geef ook duidelijk aan welk werk wel of niet bij me past. De ziekenhuisbezoekjes vind ik heel mooi om te doen. Maar alleen spelletjes doen, is bijvoorbeeld niks voor mij. Ik vind het mooi om te zien dat de medewerkers van De Zijlen vertrouwen in mij hebben. Ik merk dat zij en de bewoners mijn inzet waarderen. Ik ben blij dat ik kan helpen.’
Locatiehoofd Erwin Klaassen: ‘We zijn heel blij met Aikina’
‘Als je Aikina nodig hebt, is ze er gewoon’, zegt Erwin Klaassen, locatiehoofd van het Landhuis. ‘Daar zijn we enorm blij mee, want het haalt druk bij ons weg. Aikina vangt veel voor ons af in de niet-planbare en onbetaalde zorg. Denk aan de bezoekjes aan het ziekenhuis of de tandarts. Deze zijn meestal niet van tevoren in te plannen in het rooster. Als een begeleider mee moet, staat er iemand minder op de groep. En verwanten die in staat zijn om mee te kunnen, zijn er vaak niet. Dan is het enorm mooi dat Aikina voor ons klaarstaat. We weten dat zij goede begeleiding biedt aan de bewoners, ook mentaal. Bovendien kan ze goed terugkoppelen wat er tijdens het bezoek is gebeurd.’
‘Met haar achtergrond en ervaring is zij natuurlijk niet maatgevend voor een vrijwilliger’, zegt Erwin. ‘Soms bellen we haar ook als iemand onverwacht alleen staat op de groep, bijvoorbeeld vanwege een late ziekmelding. Aikina komt er dan meteen aan. Dat biedt rust en is enorm fijn voor de bewoners én voor de medewerkers. Als Aikina wegvalt, hebben we echt een probleem.’
